Manik-manik berkelipan

Akhirnya, berhasil jugak tangan keras saya menjahit juntaian manik-manik itu.

Mak asyik perli saya, "mak jer yang penat buat mende ni, yang pengantin wat tak tahu jer". Hehe.. Saya pun tak tahu nak kata apa. Kasihan melihatkan mak penat-penat jahit manik-manik kat riben ni, saya menggagahkan diri untuk mencuba jahit manik-manik itu kat riben. Nasib baik tak tercucuk jarum. Haha.

Selepas beberapa kali usaha untuk masukkan benang dalam jarum jahit, setelah di tunjuk ajar mak cara yang betul nak ikat hujung benang, nak cucuk mula kat mana dan macam-macam lagi tunjuk ajar oleh mak, barulah saya berjaya menghasilkan riben berkelipan manik-manik ini. : )

Pengajaran yang saya boleh ambil dari proses pembelajaran ini ialah :

• Kita boleh belajar apa sahaja yang kita mahu (mesti ada kemahuan dulu)
• Pengajar mestilah berlapang dada dengan tahap pencapaian pelajar. Kita selalu menjangkakan pelajar atau orang yang diajar mempunyai tahap kefahaman yang tinggi.
• Lumrah kehidupan, dari baring kepada meniarap, kepada merangkak, kepada bertatih, jatuh, kepada berjalan, kepada berlari, jatuh, kepada melompat dan seterusnya.... Tiada yang lahir sahaja dah boleh berlari.

Saya embed kan slideshow proses menjahit itu di bawah ini, berserta gambar-gambar berkaitan majlis perkahwinan yang ada saya rakamkan sebelum ini.



Hehe, kepada pembaca yang expert menjahit, maafkanla ketidakkemasan jahitan saya.

Semoga majlis perkahwinan saya nanti akan berkelip-kelipan macam juntaian manik-manik itu.

Amirul Faiz Abd. Razak
75450 Melaka.